O TRASNO Novo Teatro

O TRASNO Novo Teatro
untitled

Integrantes do Grupo
Antía, Raúl, Miriam, Irene, Miguel, Ana, Xaime
Lucía, Sefi, Mª Xosé

"Conversas na cuneta mentres a vida pasa alá fóra"

Creación do propio grupo, baseada en relatos de diversos autores e na amplia información saída a luz co gallo da chamada "Recuperación da memoria histórica".


30 nov 2009

Seleccionados para os Festivais Agustín Magán (Santiago) e Martín Arjona (Herrera-Sevilla).

“Conversas na cuneta mentres a vida pasa alá fora” foi seleccionada para participar no VIII Festival de Teatro Agustín Magán, organizado pola “FEGATEA” (Federación de Teatro Afeccionado de Galicia). Este é o Festival mais importante de Galicia para grupos non profesionais, onde se pretende reunir e mostrar ó público os mellores montaxes de cada ano.

A representación terá lugar no Teatro Principal de Santiago, o día 6 de decembro ás 21 horas.

Esta mesma obra tamén resultou elixida para ser representada en Herrera (Sevilla) dentro do XII Festival de Teatro Martín Arjona, o día 19 de decembro ás 20 horas, na Casa da Cultura.

Estamos moi ilusionados, tanto polo orgullo de ser seleccionados pola nosa Federación como por poder mostrar o noso traballo en terras andaluzas, o que suporá a primeira representación de esta obra en español.

Xa vos contaremos como nos vai.

1 nov 2009

Fotografías do 3º Encontro Teatral San Andrés de Comesaña.

3º Encontro Teatral S. Andrés de Comesaña.

Rematamos o mes de Outubro cunha actividade febril: pechamos o noso "Encontro Teatral" con grande éxito de público o que nos anima de cara a futuras edicións. Ademais actuamos con "D2N2,3" en Trasmañó (Redondela) e con "Conversas na cuneta..." en Navia (Vigo), Vedra e Caranza (Ferrol).

Como grupo de Teatro Afeccionado cada actuación supón un gran esforzo xa que non se trata só de actuar, tamén temos que cargar o material na furgoneta, montalo no lugar da representación, actuar, desmontar todo, metelo na furgoneta, chegar o noso local e gardalo todo, ou sexa todo o día en danza. De calquer xeito todo vale a pena cando sonan os vosos aplausos como recoñecemento o remate da función. ¿Loucura? Pois unha pouca si.