Estas dúas últimas actuacións tiveron un algo en común: ser a primeira vez que o faciamos nos respectivos espazos, ainda que a Sta. Mariña, quizais fósemos fai moitos anos. Tamén nas características do respectable, pois se no primeiro non hai demasiado hábito do teatro, si o hai no segundo e en ámbolos dous casos non só foi bastante elevado o número de asistentes, que con ser boa cousa non o é tanto como o "saber estar", que foi exquisito. Isto, desgraciadamente, non pasa moi a miúdo, e por último o ágape que ao remate nos ofreceron tamén nos dous casos ainda que, como é lóxico con distintas características, deixounos enormemente compracidos.
Subliñar a sí mesmo, as características do Pazo de Mos, sin ser un local diseñado para teatro foi un verdadeiro pracer -salvadas as escaleiras de acceso- actuar nun local tan fermoso.
Pola súa banda en Sta. Mariña ao estar preto das pasadas Letras galegas todo o local estaba fermosamente engalanado de branco e azul e o escenario todo él en caixa negra coma nos prometeran os organizadores.
.png "English"){kind=small}
